Δεν μπορώ ρε παιδιά...
Δηλαδή να είσαι ποδοσφαιρόφιλος (μεταξύ άλλων) και να αφήσεις ασχολίαστο όλο αυτό το μεγαλείο που λαμβάνει χώρα κι εμείς το σνομπάρουμε επιδεικτικά... Ε, είναι απαράδεκτο, πως να το κάνουμε.
Παρακολουθώ τις μεγαλειώδεις εμφανίσεις των ομαδάρων μας στα καλοκαιρινά κύπελλα Ευρώπης (οι κακές γλώσσες τα λένε pizza cup αλλά τις γειώνουμε επιδεικτικότατα) και πλημμυρίζω από χαρά. Γιατί; Μα διότι με τόσους βαθμούς που μαζεύουμε θα μας παίρνει να γκελάρουμε μετά, ότα θα αρχίσουν οι επίσημες διοργανώσεις. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά φτιάχνουμε και διαφορές στα γκολ, μεγάλη υπόθεση.
Διαβάζω, δηλαδή, τις θριαμβολογίες στις ρεμαλοπαδικές εφημερίδες και ειλικρινά τρέμω από συγκίνηση. Ολυμπιακός-Φον Χέσενμπουργκ 3-0, Παναθηναϊκός-Λε Ζαρτιέρ 4-0, ΑΕΚ-Πούλοσμποοργκ 6-0 και πάει λέγοντας. Δεν είναι δικαιολογημένες οι θριαμβολογίες; Μόνο ο ΟΦΗ μας τα χάλασε λίγο που έχασε από τη γερμανική Α.Ο. Άνω Κωλομεδάγκωνες, αλλά θα τον βρει το δρόμο του κι αυτός (είναι σε καλό όμιλο).
Γενικά τα πράγματα πάνε καλά! Πετάμε! Σκίζουμε! Μας τρέμει ο κόσμος. Κάπου διάβαζα πωςσε κάποιον αγώνα, στους διακριθέντες ήταν κι ο σέντερ μπακ μιας ομαδάρας μας (δεν θυμάμαι ποιος κι από ποιαν όμως). Και μιλάμε ότι για αντιπάλους είχε μεγαθήρια: σε κάποια φάση αποχώρησε από το γήπεδο ολόκληρη η αντίπαλη ομάδα και δεν το πήρε χαμπάρι ούτε ο προπονητής της. Κι όσον αφορά τους βαθμούς που λέγαμε, φασούλι, το φασούλι... Και μετά που θα ξεκινήσει το Champions League ή το UEFA θα έχουμε πλέον περιθώρια για γκέλες και ξεκούραση.
Ελπίζω βέβαια να μην έχουν εθιστεί οι εφημερίδες και οι κάφροι στις μεγαλειώδεις εμφανίσεις, γιατί πάλι θα θαυμάζουμε ξύλο ολόκληρη τη χρονιά, ξεκινώντας απ'τον Σεπτέμβριο κιόλας, αμέσως μετά τα μπάνια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου