Σελίδες

Πέμπτη 10 Ιουλίου 2014

Τρεις νεοελληνικές ιστορίες τραγικής φαρσοκωμωδίας τρόμου με πολλή πίτσα.

Ακολουθούν τρεις ιστορίες που αποδεικνύουν ότι ο αποτυχημένος πιτσαδώρος Αντώνης_ εξυγιαίνει το ελληνικό κράτος κόβοντας τους δεσμούς με το φαύλο παρελθόν που μας έριξε στα βράχια.

Ιστορία πρώτη:
Πέρσυ τον Απρίλιο πέρασα ΚΤΕΟ τη μηχανή. Ως πασίγνωστον, το ΚΤΕΟ ναι μεν έχει διετή ισχύ αλλά οι κάρτες ελέγχου καυσαερίων είναι για ένα έτος. Παρεμπιπτόντως όσοι δεν το έχετε παρατηρήσει, πλέον τα εξουσιοδοτημένα συνεργεία (και όχι μόνο) απαγορεύεται να βγάζουν κάρτες καυσαερίων, άρα για τέτοια περίπτωση απευθύνεσαι μόνο σε ΚΤΕΟ. Φέτος τον Απρίλη, λοιπόν, παίρνω τηλέφωνο να ρωτήσω σχετικά μιας και έληγε η κάρτα της μηχανής. Η απάντηση που έλαβα ήταν ότι "το Υπουργείο δεν έχει βγάλει ειδικές καρτέλες για της μηχανές", υπονοώντας προφανώς ότι οι κάρτες ελέγχου καυσαερίων είναι διαφορετικές από εκείνες των αυτοκινήτων (άγνωστο το γιατί). Ενθουσιάστηκα!
Παρόλο που έλαβα τη διαβεβαίωση ότι είμαι καλυμμένος με την παλιά κάρτα, ξαναπήρα τηλέφωνο μετά τις ευρωεκλογές όπως με συμβούλεψαν. Η απάντηση ήταν η ίδια: πάρτε το πουλί κύριε. Ξαναπήρα τηλέφωνο πάλι πολύ πρόσφατα και μία από τα ίδια, εκ νέου: μας τα έχετε πρήξει.
Ηθικόν δίδαγμα: το κράτος θέλει έσοδα, είπαμε, ε; Βεβαίως, φαίνεται! Διότι όχι μόνο έκλεισε τα δημόσια ΚΤΕΟ λίγο πριν εξωθήσει ακόμη περισσότερο κόσμο προς αυτά, αλλά ούτε καν να υποστηρίξει αυτές τις ενέργειες δεν μπορεί. Και στο ενδιάμεσο κάτι θεϊκά ταξί βγάζουν τόση μαυρίλα που δεν μπορείς να δεις καν αν ο δρόμος πάει ευθεία ή στρίβει.

Ιστορία δεύτερη:
Οι γονείς μου που ακόμα εργάζονται, έμποροι αμφότεροι, κι αυτό διότι τα όρια ηλικίας είναι πιο "πλαστικά" κι από την πλαστελίνη, διατηρούν τα μαγαζιά τους σε περιοχή ολίγον έξω από το κέντρο, όπου το ωράριο λειτουργίας είναι (ως προς Αθήνα-Πειραιά) αρκετά διαφορετικό και σε μέρες και σε ώρες (αλλ'ουχί τουριστικό ωράριο, ουδεμία σχέση). Αυτό διότι το μέρος εκεί θεωρείται εν μέρει μικροθέρετρο για ένα ξέσκασμα στο άψε-σβήσε για να ξεφύγεις λίγο από τη φασαρία του λεκανοπεδίου, για να νοιώσεις λιγουλάκι ότι είσαι στην εξοχή ρε παιδάκι μου. Αυτό, λοιπόν, σημαίνει ότι στο μέρος εκείνο το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς (ιδίως τος θερινούς μήνες) δεν έρχεται τόσο μεσοβδόμαδα όσο τα σαββατοκύριακα που έχει έρθει κόσμος. Πριν από πολλάααααα χρόνια λοιπόν, και μετά από μεγάλους αγώνες (στους οποίους είχε συμμετάσχει πεισματικά και ο πατέρας μου) ο τοπικός εμπορικός σύλλογος κατάφερε να έρθει σε συνεννόηση με τη Νομαρχία και να επιτρέψει σε όποιους ήθελαν την ελεύθερη λειτουργία των καταστημάτων τους τις Κυριακές. Προαιρετικά, το ξαναλέω προς αποφυγήν παρεξηγήσεων τε και παρερμηνειών. Έτσι, κάποια μικρομάγαζα που ίσως να είχαν χαμηλά λειτουργικά έσοδα (πχ δεν έχουν υπαλλήλους ή δεν έχουν ψυγεία κλπ) να θεωρούσαν ότι είναι μια καλή ευκαιρία για μεροκάματο και χαλάλι ο κόπος (μιας και καμία μέρα από τις άλλες δεν σε έπαιρνε να έχεις κλειστό το μαγαζί σου). Για την ιστορία να πω ότι οι γονείς μου έχουν ξεχάσει τι σημαίνει κλειστό μαγαζί μια μέρα εδώ και πάααααρα πολλά χρόνια.
Επειδή, λοιπόν, όπως όλοι μας γνωρίζουμε το κράτος οφείλει πλέον να έχει συνέχεια, να εξυγιανθεί, να γίνει φιλικό προς τον πολίτη, να είναι ελκυστικό για επενδύσεις και λοιπές νεοφιλελεύθερες αρχιπίπες, από την στιγμή που η Νομαρχία έπαψε να υφίσταται και πλέον έχει αντικατασταθεί από την Περιφέρεια (μη χέσω δηλαδή) άρχισαν και τα πρόστιμα (πολύ χοντρά) για λειτουργία καταστημάτων τις Κυριακές που για πάνω από δύο δεκαετίες ήταν νομιμότατη και αυτό επειδή η Περιφέρεια δεν αναγνωρίζει τον τρόπο που λειτουργούσε η Νομαρχία. Ναι, έτσι απλά, καλά διαβάσατε, διότι μιλάμε για την ίδιαν χρονική περίοδο που ωσάν καλοί αρτοποιοί μας έχουν σκοτίσει τόσο πολύ τον έρωτα που μας τα έχουν κάνει εντελώς τσουρέκια περί της τάχα μου ευνοϊκής λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές, που πόσο πολύ θα ωφελήσει το εμπόριο και λοιπές νεοφιλελεύθερες αρχιπίπες περί τάχα μου εύρυθμης λειτουργίας της αγοράς παρά το γεγονός ότι ούτε καν οι ίδιοι οι έμποροι δεν θέλουν κάτι τέτοιο (είδατε με τον Κορκίδη τι έγινε).
Ηθικόν δίδαγμα: το κράτος δεν ενδιαφέρεται αν θα λειτουργούν ή όχι τα καταστήματα τις Κυριακές. Ενδιαφέρεται μόνο να σου αποδείξει ότι θα σε πηδήξει επειδή έτσι γουστάρει αυτό. Εκεί που η αγορά είχε όντως αυτορυθμιστεί βάσει των αναγκών της, έρχεται και καταργεί τη "ρύθμιση", κι εκεί που η αγορά δεν θέλει έρχεται και την επιβάλει και όχι σε όσους θέλουν αλλά σε όλους, μόνο και μόνο για να μην κάνει κανείς αυτό που γουστάρει, πλην ίσως ελαχίστων.

Ιστορία τρίτη:
Κι ενώ όλα τα'χε η Μαργιωρή, το εγκεφαλικό της έλειπεεεεεεεε...
Καλωσήλθατε εις το άραχλον βασίλειον του Εκδόση Αδόνειδος Γεωργιάδη.
Θα μου πείτε τώρα, μα ο Αδόνειδος έχει φύγει. Συμφωνώ, αλλά το ξεφτιλίκι του είναι τέτοιο που θα τον θυμόμαστε μια ζωή, πόσο δε μάλλον όταν είχε διαδεχθεί λοβέρδους κλπ. Και ήδη βλέπω τα στοιχεία ότι η κρίση μου είναι πολύ σωστή και δίκαιη.
Γερό σκαρί μεν ο πεθερός μου, αλλά η αλήθεια είναι ότι μετά το πέμπτο-έκτο εγκεφαλικό αρχίζεις να γονατίζεις. Έτσι, εν αντιθέσει με τις δύο τελευταίες φορές, ετούτη εδώ μάλλον θα χρειαστεί να κάτσουμε μέσα λιγουλάκι παραπάνω. Μόνο που η διαφορά είναι πλέον ότι έχουμε κι ένα νήπιο στο σπίτι και τα πράγματα είναι ψιλοζορικά (βλέπε προηγούμενη ανάρτηση) για περαιτέρω ηρωϊσμούς.
Δεν το γνωρίζαμε κι ευτυχώς κάποιος μας σφύριξε ότι υπάρχει η δυνατότητα να πάρουμε αποκλειστική νοσοκόμα με συμμετοχή του ΕΟΠΥΥ. Άρχισα να το ψάχνω άμεσα. Τελικά μετά από καμιά τρίωρη προσπάθεια, έβγαλα γραμμή (κοινώς το σήκωσαν και δεν εννοώ ότι το σήκωσαν επειδή κωλοβάραγαν έως τότε αλλά επειδή δεν προλάβαιναν ν'αναπνεύσουν). Η ευγενέστατη κι εξυπηρετικότατη υπάλληλος με ενημέρωσε λοιπόν για τα δικαιολογητικά που απαιτούνται και δεν κρύβω ότι ενθουσιάστηκα διότι επιτέλους διαπίστωσα ότι έχει παταχθεί το φίδι της γραφειοκρατίας που επί δεκαετίες κατέτρωγε λίγο λίγο τις σάρκες των πολιτών και του κράτους. Πιο συγκεκριμένα χρειάζονται:
α) μία γνωμάτευση από διευθυντή κλινικής που να λέει ότι ο ασθενής χρήζει για πόσες ημέρες αποκλειστικής νοσοκόμας
β) θεώρηση της ανωτέρω γνωματεύσεως από ελεγκτή του ΙΚΑ που βρίσκεται στο νοσοκομείο
γ) τις αποδείξεις της νοσοκόμας με σφραγίδα της νοσοκόμας και επίσης σφραγίδα της νοσηλευτικής υπηρεσίας του νοσοκομείου
δ) φωτοαντίγραφο του εξιτηρίου
ε) φωτοτυπία του ΙΒΑΝ για καταβολή του ποσού (σιγά μη και δεν το πλήρωνες εσύ από την τσέπη σου μόρτη!)
στ) το βιβλιάριο ασθενείας
Και όλα αυτά για το πολύ 8 νύκτες ανά νοσηλία (κοινώς εσύ μπορείς να έχεις πρόβλημα και να πρέπει να κάτσεις κανάν μήνα. Ε, στα παπάρια τους. Οκτώ μέρες και πολλές σου είναι. Κι αν βγει και ξαναμπεί, πάμε πάλι απ'την αρχή).
Δεν το κρύβω ότι και μόνο που τα άκουγα προσπαθώντας να τα σημειώσω όλα, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν "δε γα**έται, μάλλον θα τα καταφέρουμε και χωρίς αποκλειστική". Διότι για να ανταπεξέλθεις σε ένα νοσοκομείο δεν απαιτούνται μόνο 3-4 άτομα (για τις βάρδιες τε και τις προμήθειες υλικών απ'έξω με δικά σου λεφτά) αλλά πλέον θες κι έναν ακόμη για την διεκπεραίωση της γραφειοκρατίας. Το καλύτερο όμως το άφησα για το τέλος. Τα δικαιολογητικά πρέπει να τα πάει ο ίδιος ο δικαιούχος, ειδάλλως να έχει κάνει εξουσιοδότηση σε κάποιον άλλον. Μήπως, άραγε, θυμάστε εκείνη την κωμωδία που λεγόταν "Τρελό πάρτυ στου Μπέρνι"; Διότι η βορίδειος Υγεία του Εκδόση Αδόνειδος Γεωργιάδη κάτι τέτοιο έχει αρχίσει να θυμίζει.
Μην σας το κρύβω, ενθουσιάστηκα. Διότι ο γέρος δεν μπορεί ούτε να περπατήσει, ούτε να μιλήσει, ούτε καν να καταπιεί κι ακόμη δεν ξέρουμε καν σε τι επίπεδο βρίσκεται η αντιληπτική του ικανότητα. Οπότε τι να πάει, πως να πάει και τι εξουσιοδότηση να κάνει. Ακόμη, λοιπόν, κι αν εξοπλιστείς με υπομονή και περάσεις από όλη την προηγούμενη δοκιμασία, θα πρέπει να βάλεις τον γέρο να πάει να κάνει και τις ενέργειες για να πάρει τα χρήματα πίσω. Άριστον!
Ηθικόν δίδαγμα: το ελληνικό κράτος εξυγιαίνεται με τρόπο τέτοιο που να σκοτώνει αδιακρίτως τους πολίτες του. Αυτή είναι η νέα Ελλάδα του πιτσαδώρου, αυτή είναι η Ευρώπη που μας έχουν επιβάλει. Και στο ενδιάμεσο, πρωτογενές πλεόνασμα.

Αφιερωμένο σε όλους εκείνους τους ηλιθίους που θεωρούν ότι ταμηλίθιοι τύπου Σαμαρά και Άδόνειδος φτιάχνουν το ελληνικό κράτος.
Καληνύχτα στα μυαλά σας.

8 σχόλια:

Πρόεδρος Α.Π.Ι. είπε...

Καλά όλοι έχουμε περάσει παρόμοια σκατά με αυτούς τους ηλίθιους που έχουμε πάνω από το κεφάλι μας.
Πόσες φορές μου έχουν πει εμένα ή έχουν πει των γονιών μου "πρέπει να έρθει ο ίδιος" "μα δεν μπορεί να περπατήσει / να κουνήσει / να κάνει οτιδήποτε" "δε με ενδιαφέρει, δεν μπορώ να κάνω τίποτες, γεια σας!"

Α, όχι μόνο πρωτογενές πλεόνασμα, και πολιτική σταθερότητα επίσης!

Hades είπε...

Γεγονός αυτό. Εδώ να σου πω τι θυμήθηκα μόλις διάβασα αυτό που έγραφες και έχει να κάνει με το προηγούμενο εγκεφαλικό που για ένα μεγάλο διάστημα τον είχε αφήσει με κινητικές δυσκολίες: είχαν ζητήσει να πάει ο ίδιος σε επιτροπή για να αποδείξει ότι δεν μπορεί να μετακινηθεί!
Και το είχα ξεχάσει! Είναι ανελέητοι οι άνθρωποι!

Βέβαια ίσως το χειρότερο όλων το έχω δεν στον τοπικό ΕΟΠΥΥ Μοσχάτου, όπου είχαν βάλει τρεις φουκαράδες να ανεβάσουν αναπηρικό αμαξίδιο από τις σκάλες ως τον δεύτερο όροφο που συνεδρίαζε η επιτροπή για να αποδείξουν ότι η αγορά είχε γίνει. Τώρα θα μου πεις, γιατί από τις σκάλες; Μα διότι ο ΕΟΠΥΥ Μοσχάτου δεν έχει ασανσέρ για αμεα. Και μην τεθεί το ερώτημα γιατί δεν κατέβηκε ένας άνθρωπος στο ισόγειο διότι θα είναι ιεροσυλία: τα τοτέμ δεν μετακινούνται. Άστα, δεν υπάρχει σωτηρία.

Πρόεδρος Α.Π.Ι. είπε...

Να πω τρία άσχετα; Ναι θα τα πω.

1. Όπως κάθε μπλόγκερ έτσι και σε εσένα διαβάζω όποτε μπορώ από την αρχή μέχρι το τέλος όλα σου τα κείμενα (θα μου πάρει κανα χρόνο να σε τελειώσω) και θα ήθελα να σε ευχαριστήσω που μου έμαθες τους Blaspheme που δεν τους ήξερα. Αν και εκνευρίζομαι καμιά φορά όταν ακούω γαλλικά έχουν κομματάρες!

2. Είδα αυτό το κείμενό σου με τη συμπεριφορά των οδηγών http://hades740.blogspot.com/2007/10/blog-post_20.html και με αναγκάζεις να μου κάνω διαφήμιση και να βάλω και το δικό μου που είχα γράψει που είναι σχεδόν ίδιο θα μπορούσα να πώ http://apitis.blogspot.gr/2012/11/blog-post_28.html

3. Είχα διαβάσει παλιότερα ένα κείμενό σου (αν δεν κάνω λάθος) που λες γιατί αγοράζουμε κα΄ποιοι ακόμα δίσκους αλλά δε θυμαμαι πιο είναι και επειδή θα μου πάρει κάτι μήνες μάλλον μέχρι να φτάσω σε εκείνο το κείμενο, αν το θυμάσαι θα το κάνεις κόπι πέιστ το ουρλ στα σχόλια; Ε; Φανταστικέ Άδη;

Hades είπε...

Όλα τα κείμενα; Εσύ είσαι ήρωας λέμε! :Ρ
Στα σχόλια:
Η γαλλική σκηνή έχει γκρουπάρες. Killers, Malediction, ADX, Lonewolf, Sortilege και κάμποσα άλλα, σε όλα τα είδη. Βέβαια σαφώς και οι Blaspheme αποτελούν διαχρονικά μοναδική περίπτωση. Πάντως ό,τι δεν ξέρεις τσέκαρέ το διότι αξίζει σαν σκηνή.

Για τον ΚΟΚ: η αλήθεια είναι ότι το κείμενο αυτό δεν είναι δικό μου (εντωμεταξύ είδα ότι μυστηριωδώς έχουν εξαφανιστεί και οι εικόνες). Κάπου έχω γράψει και κάποια άλλα πράγματα (ιδίως για τον κίτρινο πυρετό της ασφάλτου, αν με νοείς) αλλά ως προς το θέμα των συμπερασμάτων, από την στιγμή που όλοι τραβάμε το ίδιο λούκι δεν εκπλήσσομαι που κι εσύ είχες ανεβάσει κάτι ανάλογο. Θέμα κοινής λογικής είναι άλλωστε για όλους μας.

Όσον αφορά τους δίσκους, από την περιγραφή νομίζω ότι εννοείς την Περί Σπανιότητος πραγματεία, ούτως ειπείν: http://hades740.blogspot.com/2008/02/blog-post_3110.html
Ομολογουμένως από τα καλά και συναισθηματικά μου.

Απορώ με το κουράγιο σου πάντως. :Ρ

Πρόεδρος Α.Π.Ι. είπε...

Ναι ρε συ, αυτό έψαχνα, ευχαριστώ!
ήθελα να γράψω κι εγώ 5 πράματα, κάτι σα μικρό συμπλήρωμα μιας και μετράω λιγότερα χρόνια στη μουσική από σένα και τα έχεις καλύψει σχεδόν όλα.

όπως όταν μου αρέσει ένα συγκρότημα ακούω όλα τους τα τραγούδια, το ίδιο κάνω και στα μπλόγκια!

Hades είπε...

Και ποιος σου είπε ότι έχει σημασία ο χρόνος τον οποίον έχεις φάει στη μουσική; Άραγε τι είναι περισσότερο, 5 χρόνια στην κλασική και σε κάποιο όργανο ή 20 χρόνια στα σκυλάδικα και τις πίστες;
Εξάλλου πάντα διαμορφώνουμε τις απόψεις μας και μόνο οι κολλημένοι πιστεύουν τα ίδια πράγματα παρά την πάροδο του χρόνου. Και μόνο για'σένα λοιπόν, για να συγκρίνεις στο μέλλον τι πίστευες κάποτε, πρέπει να το γράψεις το κείμενο. Διότι αν κατάλαβα καλά, πας να τη λαμογιάρεις κατά τι.

Πρόεδρος Α.Π.Ι. είπε...

χαχαχα όχι θα γραφτεί κάποια στιγμή σίγουρα. απλά κι εγώ μια περίοδο είχα σταματήσει το ψάξιμο, άκουγα αυτά που ήξερα και ότι μαθαινα από γιου τιουμπ και κατεβατζίδικα. Μετά από αυτήν την περίοδο ξανάρχισα αλλά το ξέρω ότι έχω πολλά κενά και πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μου.
Επειδή δεν είμαι στην Αθήνα, εδώ κάποια στιγμή τα σιντάδικα που έφερναν μέταλ (και καλά και ψαγμένα και απ'όλα) κλείσανε και έπαιρνα δίσκους μια στο τόσο από το Μετρόπολις στην Αθήνα όταν πήγαινα μέχρι που έκλεισε κι αυτό. Τώρα τελευταία έχω αρχίσει να παραγγέλνω από ίντερνετ αν και πρέπει να βουτήξω κάποια του αδερφού μου που τα έχει καταχωνιάσει κάπου :Ρ

Αλήθεια, το eat metal records λειτουργεί ακόμα κανονικά;

Hades είπε...

ΤΟ μαγαζί όχι, επί της ουσίας έχει κλείσει αλλά διαδικτυακά παίζει κανονικότατα. Αν έχεις facebook τσέκαρε https://www.facebook.com/greg.varsamis?fref=ts&ref=br_tf
ειδάλλως πες μου να δω αν είναι να σου βρω κάποιο άλλο μέσον επικοινωνίας.

Όσον αφορά τα κενά που λες πάντως, το μοναδικό που μπορώ να σου πω είναι να μην δίνεις βάση σε αυτή τη μαλακία του "θέλω να τα έχω όλα". Βασικά και μόνο στο γιουτούμπι έχει ενδεχομένως και όλους τους δίσκους πλήρεις. Οπότε μπορείς ν'ακούς από εκεί ό,τι δεν μπορείς να αγοράσεις, όπου εδώ που τα λέμε, πόσοι μπορούν να αγοράσουν πλέον;